അമ്പാടിക്കണ്ണനെപ്പോലെയൊരുണ്ണിയീ-
മുറ്റത്തുമോടിക്കളിച്ചിടേണം
അമ്മയോടൊപ്പം കിടന്നും, കരഞ്ഞുണര്‍-
ന്നമ്മിഞ്ഞയുണ്ടുമുറങ്ങിടേണം.
അച്ഛനെക്കണ്ടാല്‍, തിടുക്കത്തില്‍ ചെന്നുടന്‍
അച്ഛാ... വിളിച്ചുമ്മ നല്കിടേണം.
കൊച്ചരിപ്പല്ലുകള്‍ കാട്ടിടേണം, കുഞ്ഞു-
വാതുറന്നെപ്പൊഴും കൊഞ്ചിടേണം.
വീടിന്റെ മേന്മയായ് വേഗം വളര്‍ന്നു നീ
നാടിന്റെ നന്മയായ് വാണിടേണം
ശങ്കിച്ചു വീഴും സഖാക്കളില്‍ സാന്ത്വന-
ശംഖമായൂര്‍ജ്ജം പകര്‍ന്നിടേണം.
അമ്പാടിയുണ്ണി നീ,യെന്‍ കണ്ണനായെന്റെ-
യുള്ളിലും വന്നു നിറഞ്ഞിടേണം.
ദുഃഖക്കടല്‍ക്കാറ്റിരമ്പുന്ന നേരവും
തങ്കപ്രകാശം ചൊരിഞ്ഞിടേണം.
ഇവിടെ നമ്മള്‍ പരസ്പരം മ്ണ്ടാതെ
ഇനിയുമെത്ര നാളെത്രനാളിങ്ങനെ
മെഴുകു ദീപങ്ങളാകണം കാണുമ്പോള്‍
വഴുതി നീങ്ങും നിഴലുകളാകണം...
ഭക്തിതരംഗിണി
ഭക്തിതരംഗിണി മാത്രാലോപ-
ച്ചെറുഭംഗിമ ചേര്‍ന്നൊഴുകുന്നു.
മുക്തി തരും നവ ഗീതികളില്‍ തവ-
ശക്തിയുമിഴുകിച്ചേരുന്നു.
ഗണഗണ ഗണഗണ ഗണപതിയെന്നൊരു
ഗമകം കരളിലുമുയരുന്നു.
ഗുണഗണപതിയും ധനഗണപതിയും
പ്രണവപ്പൊരുളെന്നറിയുന്നു.
ജീവിതമെഴുതുമെഴുത്താണിത്തല-
യെന്നുടെ തലയിലുമമരുന്നു.
കാവ്യാനന്ദതരംഗാവലികളി-
ലരുണിമയമലം പുലരുന്നു.
തുമ്പിക്കരമതിലന്‍പിന്‍ കുംഭം
കുംഭോദര നീയേന്തുന്നു.
തുമ്പപ്പൂമൃദുവരമായറിവി-
ന്നിതളുകളെങ്ങും ചൊരിയുന്നു.
ജനാലയില്‍
കരമുരുമ്മി തെല്ലിട
മനസ്സിലാരു മുള്‍-
ക്കുക്കെറിയുന്നു...
മടിച്ചു നിന്നതു
നിമിഷങ്ങള്‍ മാത്രം
കുടിച്ചു തീര്‍ത്തതോ
യുഗപ്രവാഹവും....
